ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ, Ο Πόνος του Ανθρώπου και των Πραμάτων

Δροσούλα το ιλαρό το πρόσωπό της

κι εγώ ήμουν το κατάξερο ασφοδίλι.

Πώς μ’ έσεισε το ξύπνημα μιας νιότης

πώς εγελάσαν τα πικρά μου χείλη!